Μετά είδα πίνακες σε μια εφημερίδα που έδειχναν οτι μερικές οικογένειες, αυτές που έχουν ένα ή δύο παιδιά και χαμηλό εισόδημα, θα κερδίσουν, ενώ οι τρίτεκνες και πολύτεκνες θα χάσουν. Χμμμ... Επιλεκτικός Ηρώδης λοιπόν.
Στη χθεσινή Καθημερινή είδα τα εξής: Πρώτον, μια (υπέροχη όπως πάντα) γελοιογραφία του Πετρουλάκη. Η οποία όμως ενίσχυε το κλισέ Στουρνάρας=φορομπήχτης για τα παιδιά.
Μετά, ένα ρεπορτάζ με παρόμοιους πίνακες-παραδείγματα: μερικές οικογένειες χάνουν, μερικές κερδίζουν. Κατάλαβα,επιτέλους, ότι εκτός από την κατάργηση των φοροαπαλλαγών υπήρχε ένα νέο επίδομα τέκνων. Χμμμ... Ενδιαφέρον.
Και μετά έπεσε το μάτι μου, χωμένο στις ροζ σελίδες, ένα άρθρο του Χάρη Θεοχάρη, Γενικού Γραμματέα Πληροφοριακών Συστημάτων. Οπου, για πρώτη φορά, διάβασα το εξής: "Το νέο επίδομα, ... επιδοτεί κάθε οικογένεια από το πρώτο παιδί, στοχεύει τις εισοδηματικά χαμηλές οικογένειες, δεν «χάνεται» για 1 ευρώ διαφοράς εισοδήματος, αλλά «σβήνει» σταδιακά (δίνεται το 100%, 2/3 και 1/3 του ποσού), αυξάνεται ανά παιδί καθώς αυξάνονται αυτά".
Επίσης: "Είναι φανερό από τα παραπάνω πως η ωφέλεια κατευθύνεται στο μέρος του πληθυσμού με τη μεγαλύτερη ανάγκη. Μια αλλαγή όμως σαν και αυτή δεν είναι δυνατόν να μην επηρεάσει αρνητικά κάποιες πληθυσμιακές ομάδες. Ευνοεί όμως πολύ περισσότερους (περίπου 70% των οικογενειών) από όσους πλήττει."
Το άρθρο έχει και άλλα ενδιαφέροντα, καθώς και, στην έντυπη έκδοση, έναν δυσνόητο πίνακα,που δείχνει ποιές οικογένειες (κατά εισόδημα, αριθμό παιδιών και αναλογία στον πληθυσμό) οφελούνται από το νέο σύστημα.
Μερικές σκέψεις, από όλα αυτά:
1. Για να σχηματίσω συνολική εικόνα, και να έχω άποψη για το δίκαιο/άδικο των νέων ρυθμίσεων, δεν αρκούν βέβαια τα σλόγκαν "τα παιδιά γίνονται τεκμήριο", αλλά ούτε οι πίνακες με παραδείγματα. Χρειάζομαι, τουλάχιστο, να ξέρω πόσες οικογένειες επηρεάζονται αρνητικά και θετικά από τις νέες ρυθμίσεις, και ποιά είναι τα κοινωνικά χαρακτηριστικά τους. Ο Χ.Θ. δίνει μερικά πολύ χρήσιμα στοιχεία, που όμως δεν είναι όσα θα ήθελα (πράγμα αναπόφευκτο σε άρθρο εφημερίδας). Θα ήθελα επίσης να ξέρω: Οχι μόνο τι ποσοστό οικογενειών, αλλά και τι ποσοστό παιδιών 'κερδίζουν' ή 'χάνουν'. Επίσης, τι συνολικό ποσό προστίθεται ή αφαιρείται για την ενίσχυση οικογενειών με παιδιά -- γιατί πολλοί μπορεί να κερδίζουν λίγα, και μερικοί να χάνουν πολλά.
2. Αυτά τα στοιχεία δεν έπρεπε να τα δίνει μόνο ο ΓΓΠΣ με άρθρα στον τύπο. Σε σοβαρές χώρες κάποια ανεξάρτητα ινστιτούτα θα είχαν πρόσβαση στα στοιχεία, και μέσα σε λίγες μέρες θα δημοσίευαν σχετικές αναλύσεις. Σε εμάς δεν ξέρω ποιοί φορείς θα έπρεπε να το κάνουν: το ΙΝΕ-ΓΣΕΕ, το ΙΟΒΕ, το ΚΕΠΕ; Πάντως, απ όσο ξέρω δεν το έκανε κανένας.
3. Πόσο δύσκολο θα ήταν για τους δημοσιογράφους να περιλάβουν στο ρεπορτάζ τουλάχιστο την εκτίμηση του Χ.Θ. ότι 70% των οικογενειών ωφελούνται ή μένουν στα ίδια, και 30% χάνουν; Γιατί δεν το έκαναν;
4. Από την κυβερνητική πλευρά, υπήρξε εξαιρετικά κακή διαχείριση της επικοινωνίας του θέματος. Οσο με αφορά, αν δεν τύχαινε να δω σήμερα το άρθρο του Χάρη Θεοχάρη στην οικονομική "Κ", θα είχα μείνει με την εντύπωση ότι εδώ έχουμε άλλη μια (αναγκαία ίσως αλλά) άδικη περικοπή όπου δεν είχε γίνει προσπάθεια να αντισταθμιστεί με κάτι δίκαιο. Ενώ τώρα εγώ κατάλαβα οτι έγινε σοβαρή προσπάθεια, μέσα στις δύσκολες συνθήκες που όλοι ξέρουμε. Στο επικοινωνιακό, λοιπόν #epicfail.