Η απόφαση αυτή που επιβάλει τη φιλοξενία του ανηλίκου, μολονότι και εγγράφως είχαν εκφραστεί οι προβληματισμοί του Συλλόγου αναφορικά μ' αυτή λόγω των ειδικών θεραπευτικών αναγκών του παιδιού, προκάλεσε την αντίδραση του προέδρου Κώστα Γιαννόπουλου.
«Για πρώτη φορά γίνεται κάτι που μας προκαλεί θλίψη, μας επιβάλλεται δηλαδή με δικαστική απόφαση να φιλοξενήσουμε τον 14χρονο στο Σπίτι μας στο Φοίνικα που είναι υπερπλήρες αφού φιλοξενεί ήδη 29 παιδιά» ανέφερε σε συνέντευξη τύπου, προσθέτοντας ότι το Σπίτι δεν μπορεί να λειτουργήσει με τη λογική «στρατώνα» όπου απλά, στοιβάζονται παιδιά.
«Το κράτος μας πιέζει να κάνουμε πράγματα που δεν είναι φυσιολογικά, δε νοιάζεται για την πρόνοια και οι αρμόδιες υπηρεσίες, ελλείψει οικονομικών πόρων, υπολειτουργούν» τόνισε ο κ. Γιαννόπουλος.
Σημειώνεται ότι το 14χρονο αγόρι από την ηλικία των 2,5 ετών φιλοξενείται σε διάφορα ιδρύματα και πλέον, χρειάζεται εξειδικευμένη φροντίδα που αδυνατεί να την προσφέρει το «Χαμόγελο του Παιδιού».
«Είναι τραγικό αυτό το παιδί να γίνεται «μπαλάκι» από ίδρυμα σε ίδρυμα γιατί δεν υπάρχει κατάλληλη αντιμετώπιση» τόνισε ο κ.Γιαννόπουλος, εξηγώντας ότι η ανάληψη της φροντίδας ενός ακόμα παιδιού με συγκεκριμένες θεραπευτικές ανάγκες θα είχε μόνο αρνητικές συνέπειες, τόσο για τον ίδιο τον ανήλικο, όσο και για τη λειτουργία του Σπιτιού και τη διαβίωση των υπολοίπων παιδιών που διαμένουν σ΄ αυτό.
«Αισθανόμαστε τύψεις που δεν μπορούμε να ανταποκριθούμε σε όλα τα αιτήματα φιλοξενίας αλλά η πολιτεία είναι εκείνη κυρίως που πρέπει να στηρίξει οικονομικά τα ιδρύματα και τις δομές περίθαλψης γιατί κινδυνεύει η ζωή εκατοντάδων παιδιών» τόνισε.
Το Σπίτι του «Χαμόγελου του Παιδιού» στο Φοίνικα
Γεμάτος χαρούμενες ζωγραφιές, παιδικά παιχνίδια και ταχτοποιημένα... δωμάτια είναι ο ξενώνας στον Φοίνικα όπου έχουν βρει καταφύγιο 20 μικρά παιδιά και 9 έφηβοι. Μάλιστα τα εφηβικά δωμάτια είναι σε απόσταση από τα παιδικά για να μπορούν να έχουν ησυχία προκειμένου οι νεαροί ένοικοι να συγκεντρώνονται στα μαθήματά τους.
«Μην ξεχνάτε ότι πρόκειται για παιδιά που ζούσαν σε ακραίες καταστάσεις. Τα περισσότερα όμως δικαιολογούν τους γονείς τους αφού αναρωτιούνται μήπως έφταιγαν τα ίδια, ακόμη και για τον βιασμό τους και θέλουν να είναι ξανά με την οικογένειά τους» εξηγεί ο κ.Γιαννόπουλος, μέχρι που το σχολικό λεωφορείο καταφθάνει, η συνέντευξη τύπου ολοκληρώνεται και το Σπίτι γεμίζει φωνές από παιδάκια που παλεύουν για μια «κανονική» ζωή.
