Η αναζήτηση του ξεκίνησε λίγες ημέρες μετά το πολύνεκρο ναυάγιο που σημειώθηκε ανοικτά της Εφταλούς στις 28 του περασμένου Οκτώβρη. Πρόκειται για το ναυάγιο που καταγράφηκε ως το μεγαλύτερο των τελευταίων χρόνων στο Αιγαίο με πάνω από 70 νεκρούς άγνωστο αριθμό αγνοουμένων. Ο αδερφός του Γκουλάμ, ο Πακάρ, μαζί με τη γυναίκα και τα τέσσερά τους παιδιά βρίσκονταν μέσα στο μοιραίο σκάφος. Οι δύο γονείς βρέθηκαν νεκροί σε ακτές της Λέσβου και αναγνωρίστηκαν. Τα τέσσερα παιδιά παραμένουν αγνοούμενα.
Ο Γκουλάμ αναζήτησε στις ελληνικές υπηρεσίες κάποιο ίχνος των παιδιών του αδερφού του. Η αναζήτησή του τον έφερε κοντά σε φωτογράφους και δημοσιογράφους. Βρήκε τις φωτογραφίες του νεκρού αδερφού του και της γυναίκας του στο φωτογραφικό αρχείο του συνεργείου της ΕΡΤ στη Μυτιλήνη. Αναγνώρισε τους δικούς τους ανθρώπους από τα ρούχα που φορούσαν στις τελευταίες φωτογραφίες που του είχε στήλει ο αδερφός του λίγο πριν το ταξίδι.
Ο Γκουλάμ ζήτησε την εκταφή του αδελφού του και τη μεταφορά του για να ταφεί στον τόπο που γεννήθηκε, αλλά η απάντηση από τις αρχές ήταν αρνητική. Η γραφειοκρατεία δεν του άφησε και πολλά περιθώρια να ελπίζει. Ήθελε να θάψει τον αδελφό του δίπλα στη γυναίκα του. Η τελευταία αναγνωρίστηκε και μεταφέρθηκε η σορός της στο Αφγανιστάν πριν γίνει η ταφή της στην Ελλάδα.
Συγκλονιστικές είναι οι στιγμές, όταν ο Γκουλάμ βρέθηκε στον τάφο το αδελφού του στο νεκροταφείο προσφύγων στη Λέσβο. Ο Γκουλάμ ξεσπά σε κλάματα και προσεύχεται πάνω στο χώμα που σκεπάζει τον Πακάρ. Με το κινητό του στέλνει την εικόνα στο σπίτι του στο Αφγανιστάν. Η μητέρα και η αδερφή του σπαράζουν όταν βλέπουν την μαρμάρινη επιγραφή με το όνομα του αγαπημένου τους Πακάρ.
Η ιστορία ενός καλού ανθρώπου
Η ιστορία του νεκρού Pakar από το Αγφανιστάν θαρρείς ότι βγήκε μέσα από μυθιστόρημα. Ήταν κτηνίατρος και ζούσε με την οικογένεια του σε μικρή πόλη στο δυτικό Αφγανιστάν, τη Χεράτ. Στην τοπική κοινωνία ήταν δημοφιλής και αξιαγάπητος γιατί με τη δράση του μάζευε βοήθεια και την έδινε στους φτωχούς κτηνοτρόφους της περιοχής. Η οικογένεια του ήταν υποδειγματική και τα τέσσερα παιδιά του ήταν άριστοι μαθητές μας λέει ο αδερφός του Pakar. Η ζωή τους άλλαξε όταν τον Pakar εντόπισαν και προσέγγισαν μια ομάδα Ταλιμπάν. Του ζήτησαν να τους δίνει τη βοήθεια που συγκέντρωνε για τους φτωχούς κτηνοτρόφους. Όταν εκείνος αρνήθηκε τότε του έδειξαν φωτογραφίες με τα μικρά του παιδιά και του είπαν πως ξέρουν σε ποιο σχολείο πήγαιναν, υπονοώντας πως θα τα σκότωναν. Ο Pakar πούλησε όλα του τα υπάρχοντα και πήρε την οικογένειά του στην Τουρκία. Με τη γυναίκα του και τα τέσσερά του παιδιά έμειναν στην Κωνσταντινούπολη και εκεί κανόνισαν με διακινητή το πέρασμά τους στην Ελλάδα.
Το πρωί της 28ης Οκτωβρίου βρέθηκαν μαζί με άλλους τριακόσιους πρόσφυγες σε μια από τις ακτές Δυτικά της Άσου και απέναντι στο Μόλυβο της Λέσβου. Έστειλαν τις τελευταίες τους εικόνες με τα κινητά τηλέφωνα στην οικογένεια στο Αφγανιστάν και το μήνυμα ότι ξεκινάνε το ταξίδι. Ήταν η τελευταία φορά που μίλησαν με τους δικούς τους.
Ο Pakar είχε πληρώσει 2500 δολάρια για κάθε μέλος της οικογένειας του στους διακινητές. Η συμφωνία ήταν να γίνει η μεταφορά με ένα μεγάλο ξύλινο σκάφος, ώστε να είναι ασφαλή τα τέσσερα παιδιά του. Στην ακτή τους περίμενε η πρώτη δυσάρεστη έκπληξη. Το σκάφος ήταν ένα σαπιοκάραβο και οι διακινητές φόρτωσαν σε αυτό περισσότερες από 300 ψυχές. Κάποιοι αρνήθηκαν να ανέβουν και κάποιοι φώναξαν ότι το σκάφος θα βούλιαζε. Τότε οι διακινητές τράβηξαν περίστροφα και άρχισαν να πυροβολούν στον αέρα.
Το πλοίο ξεκίνησε για την παραλία της Εφταλούς. Στα μισά της απόστασης χτύπησε σε ένα μεγάλο κύμα και κυριολεκτικά διαλύθηκε. Οι μαρτυρίες των επιζώντων αναφέρουν ότι το πλοίο έτριζε ολόκληρο κατά τη διάρκεια του ταξιδιού και όλοι όσοι ήταν επάνω ήταν τρομοκρατημένοι. Οι δύο διακινητές λίγο πριν το πλοίο περάσει στα ελληνικά χωρικά ύδατα το εγκατέλειψαν με μια μικρότερη βάρκα.
Από τη γιγάντια επιχείρηση διάσωσης που ακολούθησε σώθηκαν πάνω από 270 άνθρωποι. Τις επόμενες ημέρες οι σοροί των άτυχων συνανθρώπων μας άρχισαν να ξεβράζονται στις ακτές της Λέσβου. 70 νεκροί είναι ο απολογισμός του τραγικού ναυαγίου. Η σορός του Pakar ξεβράστηκε την επόμενη ημέρα στην παραλία της Πέτρας και η σορός της γυναίκας στο Καλό Λιμάνι κοντά στο Σκαλοχώρι. Τα τέσσερα παιδιά της οικογένειας παραμένουν αγνοούμενα.
Ο Γκουλάμ θα συνεχίσει την αναζήτησή του για τα τέσσερα ανίψια του και σε άλλα μέρη της Τουρκίας και της Ελλάδας. Η αποστολή του βαριά και οι ελπίδες λιγοστές. Κρατικές υπηρεσίες και διεθνείς οργανισμοί δυστυχώς δεν έχουν καταφέρει ακόμα να είναι αποτελεσματικοί σε αντίστοιχες υποθέσεις. Αν και λαμβάνονται δείγματα για DNA από τις σορούς, δεν έχει ακόμα δημιουργηθεί αποτελεσματικός μηχανισμός σε επίπεδο συνεργασίας χωρών για τη διασταύρωση των στοιχείων με τους συγγενείς που δηλώνουν αγνοούμενους.
Ο Γκουλάμ ζητά βοήθεια από όποιον γνωρίζει κάτι για τα αγνοούμενα ανίψια του. Ευχαριστεί σεμνά όσους βρεθήκαμε δίπλα του στη Λέσβο και μας αποχαιρετά. “Να ησυχάσουν οι ψυχές τους και οι ψυχές μας” ήταν τα τελευταία λόγια που μας είπε με δάκρυα στα μάτια. Καλή τύχη Γκουλάμ.
Φωτογραφίες: Ηλίας Μαραβάς
Εικόνα & Μοντάζ: Γιώργος Παπαδόπουλος
Πηγή:era_aegean.gr
