Οι αστικοί μύθοι στη χώρα μας, όχι μόνο δεν αποτελούν «προνόμιο» μιας μειοψηφίας Ελλήνων συνωμοσιολόγων, αλλά αντικατοπτρίζουν ένα μεγάλο ποσοστό της κοινωνίας.

Ώρα 05:30 το πρωί. Οι σειρήνες πολέμου ηχούν σε όλοκληρο το νησί.

Υπάρχουν δεσμοί καταγωγής αλλά και μεγάλης αγάπης… Η γυναίκα μου, η Αφροδίτη, έχει μισή καταγωγή από τη Λήμνο. Κι εγώ πρωτοήρθα νεαρός… μια παρέα τριών συμφοιτητών που για αλλού πηγαίνανε (Ίο…) και αλλού βρέθηκαν. Στον αγαπημένο τόπο του ενός από εμάς, του Γιώργου, που πάντα μας έλεγε ιστορίες για ανέμελα καλοκαίρια, για τη μεγάλη του παρέα, για τις παραλίες, τις βόλτες με τα ποδήλατα, τις εκδρομές... Εκείνο, το πριν πολλά χρόνια καλοκαίρι, έμελλε να είναι καθοριστικό για τη ζωή μου μια και γνώρισα τη γυναίκα μου. Σήμερα, η ίδια πολυάριθμη παρέα συνεχίζει να έρχεται στο αγαπημένο νησί.

Στα παιδιά της Γάζας αποφάσισε να χαρίσει το πριμ του (περίπου 445 χιλιάδες ευρώ) από την κατάκτηση του παγκοσμίου κυπέλου ο Μεσούτ Οζίλ, τουρκικής καταγωγής ποδοσφαιριστής που αγωνίζεται με την εθνική Γερμανίας.

Το μεγαλύτερο αεροδρόμιο της Βενεζουέλας χρεώνει το δικαίωμα εισπνοής καθαρού αέρα!

Ο Γιάννης Χατζήμπεης, Παραολυμπιακός αθλητής και πρωταθλητής τριάθλου, είναι από την περασμένη Κυριακή ο πρώτος Έλληνας αθλητής με αναπηρία που ολοκλήρωσε το μαραθώνιο τριάθλου Ironman.

Ήμουν δεινή καπνίστρια. Από δεκαεπτά χρονών, απ' όταν μπήκα στη σχολή, το 1957. «Άρωμα» κάπνιζα. Επειδή κάπνιζε «Άρωμα» και ο Κουν. Μου είχε πει η μητέρα μου «όταν δεχτείς το πρώτο τσιγάρο που θα σε κεράσουν, θα πας να αγοράσεις πακέτο». Τότε φοβόντουσαν για ναρκωτικά. Οι γονείς μου ήταν δεινοί καπνιστές. Ξυπνούσαν το πρωί και η πρώτη κίνηση ήταν να πιάσουν το πακέτο στο κομοδίνο, πριν καλά-καλά ανοίξουν τα μάτια τους. Κάπνιζα 43 χρόνια, μέχρι τα 60. Η μάνα μου, η ξαδέρφη μου, η γιαγιά μου, όλες πέθαναν στα 60 από εγκεφαλικό. Ήταν ένα ορόσημο περίεργο στις γυναίκες της οικογένειάς μου. Έπαθα εγκεφαλικό στα 60, αλλά τη γλίτωσα από του χάρου τα δόντια. Όταν έμεινα μόνη στο νοσοκομείο, είπα στον εαυτό μου «θες να ζήσεις ή να πεθάνεις;». «Θέλω να ζήσω» είπε. Κομμένο το τσιγάρο. Από τότε δεν ξανακάπνισα. Μου είπε ο καρδιολόγος «μέχρι τρία Λήδα, στο τέταρτο καίγεσαι».

Οι Treis είναι φίλες εδώ και 30 χρόνια. Η Κατερίνα, η Νατάσα και η Σόνια. Πάντα συζητούσαν για την μόδα. Τους άρεσε, τους άρεσαν τα παπούτσια. Και οι τρεις ασχολούνταν με τις πωλήσεις. Επαγγελματικά καμία τους δεν είχε ασχοληθεί με την μόδα. Κάποια στιγμή αποφάσισαν να κάνουν κάτι μαζί πάνω σε αυτό που τους άρεσε. «Θέλαμε να κάνουμε κάτι ευχάριστο. Η μόδα πάντα μας άρεσε και μας ενδιέφερε πάρα πολύ». Έτσι ξεκίνησαν τις Treis.

Τι συμβαίνει όταν στην οικογένεια επικρατεί βία; Τι αντίκτυπο έχει στα παιδιά;