Γιατί οι γυναίκες «αναγκάζονταν» να παραμερίσουν τη θηλυκή τους πλευρά (έκοβαν τα μαλλιά τους, φορούσαν αντρικά ρούχα και συμπεριφέρονταν όπως ένας ένας παραδοσιακός άνδρας της κοινωνίας της Αλβανίας); Οπως αναφέρει η ανθρωπολόγος στο βιβλίο της η άκαμπτη πατριαρχεία που επικρατεί στη χώρα, αρνείται να δώσει το δικαίωμα στην κληρονομιά, σε οποιαδήποτε γυναίκα, μετά τον θάνατο όλων των αντρικών μελών της οικογένειας.
Οταν, λοιπόν, τα αρσενικά της οικογένειας φεύγουν από αυτόν τον κόσμο, μια από τις γυναίκες της φαμίλιας αναλαμβάνει την «ευθύνη» να γίνει ο άντρας του σπιτιού. Υπάρχουν, όμως και περιπτώσεις που οι «αρχηγοί» των οικογενειών της Αλβανίας, πήραν την απόφαση αυτή για λογαριασμό των παιδιών τους και έμαθαν στα μικρά κοριτσάκια τους να φέρονται ως άνδρες από την παιδική τους ακόμη ηλικία.
Μεταξύ άλλων, όποια γυναίκα στην Αλβανία, αποφασίζει να ακολουθήσει αυτό το δρόμο, που δεν έχει επιστροφή, πρέπει να ορκιστεί πως όχι μόνο πως δεν θα παντρευτεί ποτέ, αλλά και πως θα μείνει για όλη της τη ζωή παρθένα. Πρέπει ακόμη να γνωρίζει πως δεν θα μπορέσει να γυρίσει στην παλιά της ζωή, ως γυναίκα, ποτέ ξανά. Αν ποτέ σπάσει τον όρκο της, η τιμωρία είναι μία: Ο θάνατος.
