Η οικογένεια των θανόντων εξέδωσε ανακοίνωση με παραλήπτες τα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης. Είναι η ακόλουθη:
"Με την παρούσα επιστολή η οικογένεια των δύο θανόντων στην Ακτή Νηρέως στο Αλιβέρι παρακαλεί τα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης να σεβαστούν τις δύσκολες ώρες που περνά και γι' αυτό το λόγο ενημερώνουμε ότι:
- Δεν επιθυμούμε την οποιαδήποτε δημοσιοποίηση φωτογραφιών των θανόντων και παρακαλούμε να αποσυρθούν άμεσα.
- Η οικογένεια αναμένει απ' τον τηλεοπτικό σταθμό STAR και την εκπομπή "Μίλα" της Τατιάνας Στεφανίδου, απάντηση για τη δημοσιοποίηση φωτογραφίας η οποία πραγματοποιήθηκε χωρίς να έχει ερωτηθεί η οικογένεια.
- Κατά τη διάρκεια της κηδείας δε θα επιτραπεί η είσοδος σε τηλεοπτικές κάμερες καθώς η οικογένεια δεν επιθυμεί την οποιαδήποτε προβολή της από τα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης.
- Απαιτούμε ο θάνατος των δύο συγγενών, να μη χρησιμοποιηθεί για πολιτικές σκοπιμότητες απ' όποιον προσπαθεί να εκμεταλλευτεί το γεγονός για να τροφοδοτήσει ρατσιστικό μίσος.
Η οικογένεια".
Ένα σχόλιο
Οι άγνωστοι άνθρωποι της διπλανής πόρτας δεκαετίες τώρα ήμασταν για τα media το παιχνιδάκι τους. Αυτό που λατρεύουν τα σαχλά media και ειδικά η τηλεόραση είναι ο πόνος του ανθρώπου της διπλανής πόρτας. Δεν τους ενδιαφέρει αν πονάς αλλά πόσο πουλάει ο πόνος σου. Τα τσόκαρα παρουσιάστες/ριες με τα αλα κολλύριο δακρυσμένα μάτια, το δήθεν κόμπιασμα στο λαιμό και τα αχ και βαχ on air σημάδεψαν μια ολόκληρη εποχή που ήθελε να μετατρέψει τις ζωές μας σε φτηνά ριάλιτι. Ακόμα και η κρίση δεν εξαφάνισε αυτές τις μουρλοκακομοίρες του τηλεοπτικού τσίρκου. Όμως λογαριάζουν πια χωρίς τον ξενοδόχο. Η σχέση των ανθρώπων του 1993 με τα media δεν είναι ίδια με των ανθρώπων του 2013. Θα πληθαίνουν οι περιπτώσεις ανθρώπων της διπλανής πόρτας που θα απαιτούν σεβασμό της ιδιωτικής τους ζωής από αυτούς που επιχειρούν την παραβίαση της.
Όλο και περισσότεροι άνθρωποι καταλαβαίνουν την σαχλότητα της τηλεόρασης και του κίτρινου τύπου.
Στην συγκεκριμένη ανακοίνωση θαυμάζω το κουράγιο των ανθρώπων που μέσα στον πόνο τους βρήκαν την δύναμη να υψώσουν το ανάστημα τους. Ο ανθρώπινος πόνος είναι το αβαντάζ των media. Αν πενθείς για τους νεκρούς πιστεύουν ότι θα θολώσεις και θα αφεθείς στα νύχια τους. Όμως να που κάποιοι δείχνουν τα νύχια τους ακόμα και μέσα στο πένθος τους. Ενδιαφέρον προκαλεί το ότι γίνονται συγκεκριμένοι στις αναφορές τους (σ.σ Τα γενικόλογα είναι η χαρά των media. Δεν λένε για εμάς λένε για τους άλλους) και απαιτούν εξηγήσεις για την παραβίαση των προσωπικών τους δεδομένων.
Τέλος ένα μεγάλο "Μπράβο" σε αυτή την οικογένεια που πενθεί αλλά την ίδια στιγμή σκέφτεται την κοινωνία μέσα στην οποία ζει. Σκέφτεται την εκμετάλλευση του θανάτου από τους ρατσιστές. Είναι σπουδαίο να σκέφτεσαι τον αντίκτυπο που προκαλεί ο θάνατος των δικών σου ανθρώπων στην κοινωνία καθώς πονάς. Είναι μια πράξη αλληλεγγύης προς το συνάνθρωπο το να αρπάζεις την ευκαιρία για καταδίκη του ρατσισμού ακόμα και πάνω από τα φέρετρα δικών σου ανθρώπων.
Πηγή: lifo.gr