«Στην Ελλάδα, στα γενέθλια, οι άνθρωποι εύχονται ‘να τα εκατοστήσεις’. Ο κόσμος σέβεται τους ηλικιωμένους και ακούει την γνώμη τους» γράφει ο Πίτερ Καλντές, πρόεδρος και διευθύνων σύμβουλος του American Society of Aging. Μήπως θα έπρεπε να παραδειγματιστούμε και να μάθουμε από τους Έλληνες φίλους μας στην αντιμετώπιση της πανδημίας; διερωτάται και εξηγεί γιατί.
Η μητέρα μου έγινε 70 χρονών αυτό το Σαββατοκύριακο. Όπως είναι τυπικό την εποχή του κορωνοϊού, της ευχηθήκαμε διαδικτυακά. Για να είμαι ειλικρινής, είναι εξαιρετικά τυχερή. Με τον πατέρα μου, την οικογένεια και τους φίλους της αλλά και τον ψηφιακό της εξοπλισμό, είναι σε θέση να χειριστεί τον νέο τρόπο ζωής μας στην εποχή της πανδημίας. Αυτό που με λυπεί είναι ότι η Αμερική δεν είναι καλά εξοπλισμένη για να την αντιμετωπίσει σε περίπτωση που νοσήσει με κορωνοϊό.
Σύμφωνα με το Ίδρυμα Kaiser Family, περισσότεροι από 50 εκατομμύρια ενήλικες άνω των 65 ετών, έχουν περισσότερες πιθανότητες να νοσήσουν από μία σοβαρή ασθένεια λόγω του κορωνοϊού λόγω της τάσης τους για προϋπάρχουσες χρόνιες παθήσεις όπως ο διαβήτης και οι καρδιακές παθήσεις. Το Journal of thw American Medical Association, ανακοίνωσε πρόσφατα πως το ποσοστό θανάτων όσων είναι ηλικίας άνω των 65 ετών που νοσηλεύτηκε με κορωνοϊο στην Νέα Υόρκη, ήταν σχεδόν 27%. Δεν είναι δύσκολο να δει κανείς πώς ο κορωνοϊός θα μπορούσε να σκοτώσει σχεδόν το ¼ του πληθυσμού των ΗΠΑ άνω των 65 ετών.
Οι ΗΠΑ απέτυχαν να προετοιμαστούν κατάλληλα για την πανδημία του κορωνοϊού
Ωστόσο, αντιμέτωποι με τον δυσανάλογο αντίκτυπο στους ηλικιωμένους ενήλικες με κορωνοϊό που παρατηρούνται στην Κίνα, το Ιράν και την Ιταλία, οι ηγέτες αυτής της χώρας (των ΗΠΑ) απέτυχαν να προετοιμαστούν. Όχι μόνο δεν υπήρχε κανένα σχέδιο για όλους τους Αμερικανούς, όπως μια εστιασμένη προσπάθεια για την κατασκευή προστατευτικού εξοπλισμού, αναπνευστήρων ή αντιδραστηρίων για τεστ, αλλά επίσης αγνοήθηκαν ακόμη και βασικά μέτρα προστασίας για τους ηλικιωμένους.
Πολιτείες όπως η Φλόριντα, η Νότια Καρολίνα και το Μέιν, που έχουν μεγάλο ποσοστό ηλικιωμένων κατοίκων, καθυστέρησαν να επιβάλουν μέτρα κοινωνικής απόστασης και κατ’ οίκον παραμονής, παρά το γεγονός ότι τα στοιχεία έδειχναν πως για τους ηλικιωμένους με χρόνιες παθήσεις, η επαφή με κόσμο αυξάνει τον κίνδυνο εμφάνισης του κορωνοϊού. Και τώρα, που έχουν ληφθεί πλέον αυτά τα μέτρα, πολλοί ηλικιωμένοι που βρίσκονται σε απομόνωση, πεινάνε και βασίζονται σε φιλανθρωπικά προγράμματα σίτισης.
Επίσης, υπάρχουν εκείνοι οι ηλικιωμένοι που ζουν σε γηροκομεία, τα οποία έχουν γίνει εστία εξάπλωσης του κορωνοϊού. Αυτοί οι ηλικιωμένοι είναι συχνά απομονωμένοι στα δωμάτιά τους, χωρίς να μπορούν να δεχθούν επισκέψεις και πεθαίνουν μόνοι τους. Μέχρι πρόσφατα, δεν υπήρχε η υποχρέωση να αναφέρονται τα κρούσματα κορωνοϊού από τα γηροκομεία. Τώρα, γνωρίζουμε ότι η χώρα μας έχει περισσότερους από 16.000 θανάτους που σχετίζονται με κορωνοϊό, μόνο στα γηροκομεία – περισσότερο από τον συνολικό αριθμό των γνωστών θανάτων από covid-19 στην Γερμανία, το Ιράν ή την Κίνα.
Όταν οι γιατροί πρέπει να αποφασίσουν ποιος θα ζήσει και ποιος θα πεθάνει
Και σαν να μην έφτανε αυτό, έρχεται και το θέμα των εργαζομένων στον τομέα της υγειονομικής περίθαλψης. Δεν υπάρχει εθνικό πλαίσιο για την κατανομή των κλινών ΜΕΘ και αναπνευστήρων εν μέσω μιας πανδημίας. Επομένως, οι πολιτείες και τα νοσοκομεία πρέπει να επινοούν τις δικές τους μεθόδους για να προσδιορίσουν ποιος θα ζήσει και ποιος όχι.
Άτομα με σοβαρή άνοια και άλλα με σοβαρή καρδιακή ανεπάρκεια ή χρόνια πενυμονική νόσο – ασθένειες που συναντώνται σε ηλικιωμένους – σημαίνει πως οι μεγαλύτεροι σε ηλικία θεωρούνται χαμηλής προτεραιότητας και δεν θα είχαν καμία πρόσβαση σε αναπνευστήρα εάν αντιμετώπιζαν επιπλοκές από τον κορωνοϊό.
Δεν μπορούμε, λέει ο αρθρογράφος, να φτάσουμε σε μια κατάσταση όπου τέτοια κριτήρια θα καθίστανται απαραίτητα. Ο Τζό Μπάιντεν συμφωνεί, γράφοντας στο Twitter: «Δεν θα πρέπει να επιτρέψουμε την υγειονομική περίθαλψη να κάνει διακρίσεις λόγω ηλικίας ή αναπηρίας». Εάν οι Αμερικανοί, εκτιμούσαμε την ηλικία στην εποχή μας όπως κάνουμε με τα δολάρια στους τραπεζικούς μας λογαριασμούς, μήπως θα ήμασταν καλύτερα προετοιμασμένοι; διερωτάται ο αρθρογράφος.
Το παράδειγμα της Ελλάδας και ο σεβασμός στους ηλικιωμένους
Κοιτάξτε την Ελλάδα. Παρά την παγκόσμια γελοιοποίηση για δεκαετίες κακής οικονομικής διαχείρισης, έχει αποτρέψει μέχρι στιγμής την καταστροφή, ενώ έχει έναν από τους υψηλότερους αριθμούς ηλικιωμένων στην Ευρώπη. Στην ελληνική κοινωνία, οι ηλικιωμένοι και η καλή υγεία εκτιμώνται εξίσου. Στις ευχές των γενεθλίων ακούγεται η φράση «να τα εκατοστήσεις» και κάθε γεύμα ξεκινά με ένα «στην υγεία σας». Είναι εύκολο να υποθέσουμε πως αυτές οι αξίες είχαν αποτελέσματα, καθώς μέχρι τις 28 Απριλίου, υπήρχαν μόνο 2.534 επιβεβαιωμένα κρούσματα και 136 θάνατοι, έναν από τους χαμηλότερους αριθμούς στην Ευρωπαϊκή Ένωση.
Η Αμερική θα μπορούσε να μάθει πολλά από τους Έλληνες φίλους μας. Ίσως εάν δίναμε προτεραιότητα στους ηλικιωμένους και δεχόμασταν την γνώμη, την εμπειρία και την σοφή συμβουλή τους σε περιόδους κρίσης) εξάλλου πολλοί από αυτούς επέζησαν από πολέμους, οικονομικές και κοινωνικές ταραχές), θα τους εκτιμούσαμε αντί να τους θυσιάσουμε στην ανάγκη μας να συνεχίσουμε την ζωή μας. Μήπως τώρα ήρθε η ώρα όπου αντί να υιοθετήσουμε κριτήρια αποκλεισμού που προεξοφλούν πρώτα τους ηλικιωμένους, να εφαρμόσουμε τα μέτρα κοινωνικής απόστασης για έναν ακόμη μήνα και να κρατήσουμε τους ηλικιωμένους εκτός των νοσοκομείων;
Κλείνοντας, ο αρθρογράφος αναφέρεται και πάλι στην μητέρα του και γράφει: «Ανεξάρτητα από το πόσο κρατά αποστάσεις και αν φορά την νέα κομψή μάσκα της, η μητέρα μου διατρέχει μεγαλύτερο κίνδυνο να προσβληθεί από κορωνοϊό. Έκλαψε όταν είδε την 9χρονη εγγονή της να της τραγουδάει το Happy Birthday στο FaceTime, αλλά είναι άνθρωπος και της λείπουν οι ζεστές, στοργικές αγκαλιές των εγγονών της. Το όνομα της μητέρας μου είναι Zoi που σημαίνει Ζωή στα ελληνικά – ένα κατάλληλο όνομα επειδή εκτιμά την ζωή. Η χώρα μας πρέπει να κάνει περισσότερα για να εκτιμήσει την δική της.
Πηγή: iefimerida.gr - https://www.iefimerida.gr/kosmos/koronoios-ellines-sebontai-ilikiomenoys-mathoyme