Μια ημέρα στη Λήμνο, λοιπόν, μέσα από τη ματιά της Μαρίας...
Μεγάλη ευτυχία στη ζωή μου να μπορώ να ταξιδεύω, όταν ήμουν νέος γυρνούσα με ένα σακίδιο, να ξεστραβωθώ, ήθελα να κάνουμε ανταλλαγές σπιτιών για να μάθουμε πως ζει ο κάθε λαός. Εμπειρία ζωής τα ταξίδια. Να διαβάζεις πριν πας και αφού γυρίσεις”.
Από αυτή τη φράση του κ. Τάση Λασκαρίδη, γνήσιου και αυθεντικού Λημνιού, επιλέγω να ξεκινήσω το παρθενικό κείμενο για το νησί της Λήμνου! Ένα νησί που αγάπησα, γιατί αγάπησα τους ανθρώπους του πρώτα από όλα. Γιατί χάρη σε αυτούς τους ανθρώπους γνώρισα τις ιδιαίτερες πτυχές του τόπου, αυτές στις οποίες, όπως έχουμε ξαναπεί, μόνο ένας ντόπιος μπορεί να σε μυήσει!
Παρασκευή απόγευμα βρήκα τους συνταξιδιώτες μου στο Ελ. Βενιζέλος και αφού φωτογραφηθήκαμε όλο χάρη και γεμάτοι ενθουσιασμό μπροστά από το ελικοφόρο της Ολυμπιακής, πετάξαμε για Λήμνο. Λίγη ώρα μετά, προσγειωθήκαμε και μας περίμεναν εκεί οι άνθρωποί μας. Η Τόνια από το τουριστικό γραφείο Pravlis Travel και ο Αλέξανδρος από το υπέροχο Taste Lemnos. Και λέω “υπέροχο” γιατί πραγματικά “γευθήκαμε” τη Λήμνο.
Happy travellers
Αλλά ας πάρουμε τα πράγματα από την αρχή. Επιβιβαστήκαμε σε ένα βανάκι (πενθήμερη εκδρομή σου λέω) και μετά από μια καταπράσινη διαδρομή με χρώμα από σούρουπο, φτάσαμε στο ξενοδοχείο μας, το Villa Afroditi. Γνωριστήκαμε με τους ιδιοκτήτες (γιατί η λέξη “απρόσωπο” είναι άγνωστη στους κατοίκους), αφήσαμε τα πράγματά μας και ξεκινήσαμε για την πρώτη μας νυχτερινή βόλτα στη Μύρινα, την πρωτεύουσα του νησιού. Ένα όμορφο λιμάνι, με τις κλασικές βάρκες, ένα ρολόι και ταβερνάκια να μας περιμένουν να πάρουμε μια πρώτη θαλασσινή γεύση της Λήμνου! Ο “Γλάρος”, λοιπόν, μας κέρασε θαλασσινά μεζεδάκια, τσίπουρο και λημνιώτικο κρασί! Εκεί μιλήσαμε και περισσότερο με την Τόνια και τον Αλέξανδρο και γνωριστήκαμε μεταξύ μας. Το Pravlis Travel ανήκει στην οικογένεια της Τόνιας και είναι το βασικό τουριστικό πρακτορείο της Λήμνου. Ο Αλέξανδρος Αλεξάνδρου είναι ο εμπνευστής της ιδέας “Taste Lemnos“. Τι κάνει δηλαδή; Παροτρύνει τους επισκέπτες να βιώσουν το νησί μέσα από παραδοσιακές δραστηριότητες. Μέσα από γευσιγνωσία κρασιού και τοπικών προϊόντων, από την παραγωγή του τοπικού τυριού “καλαθάκι”, αλλά και μέσα από μαθήματα κεραμικής! Μέσα σε αυτά, περιλαμβάνονται φυσικά και επισκέψεις σε σημαντικούς αρχαιολογικούς και θρησκευτικούς χώρους. Για όλα αυτά, βέβαια, θα σου μιλήσω και σταδιακά! Μέσα από λόγια, αλλά και μέσα από φωτογραφίες!
Το πρωί του Σαββάτου, στις 08:00 ακριβώς ο Αλέξανδρος μας περίμενε για τις πρώτες εξορμήσεις! Όντας κάπως ξενυχτισμένοι από το προηγούμενο βράδυ (α ναι, παρέλειψα να στο πω, το βράδυ της Παρασκευής συνέχισε με ποτό στον “Αλέξανδρο”. Ξέρεις, από αυτά τα βράδια που ξεκινούν με την κλασική δήλωση “για ένα ποτό θα πάμε”). Αλλά, έχουμε πει. Και η νυχτερινή ζωή σε έναν τόπο είναι εξίσου σημαντική!
Μύρινα, Σάββατο πρωί
Πρωινή ανάβαση, λοιπόν, στο Κάστρο της Μύρινας. Είναι το μεγαλύτερο κάστρο του Αιγαίου και ένα από τα πιο καλοδιατηρημένα. Η ανάβαση μπορεί να θεωρηθεί λίγο δύσκολη σε ορισμένα σημεία, εξαιτίας των απόκρημνων σημείων. Η θέα, όμως, από ψηλά σε αποζημιώνει και με το παραπάνω! Είδαμε και ελάφια! Και όχι μόνο εκεί. Είδαμε και στη Μύρινα, ξημερώματα Σαββάτου. Ναι, μέσα στην πόλη σχεδόν!
Η θέα από το Κάστρο
Ελάφια!
Η θέα από το Κάστρο!
Οδεύοντας προς τη Μύρινα, πήραμε έναν ωραιότατο καφέ στο χέρι από το καφέ-μπαρ Νεφέλη. Φοβερή θέα και στο προτείνω ανεπιφύλακτα να πας για ποτάκι όσο είσαι Λήμνο! Συνεχίσαμε με βόλτα στα γραφικά σοκάκια της Μύρινας για να καταλήξουμε στοΠαντοπωλείο “Χύμα και Τσουβαλάτα”, του Κώστα και της Ελένης! Με το που μπήκαμε πλημμυρίσαμε μυρωδιές, ενώ μας περίμενε, πέρα από τους χαμογελαστούς ιδιοκτήτες, ένα στρωμένο τραπέζι με τοπικές νοστιμιές. Μέλι, αλίπαστα, καλαθάκι και μελίχλωρο, (δυο είδη τυριών), γλυκό φιστίκι, ταχίνι, φάβα και φυσικά κρασάκι. Όταν σου λέω ότι ένα ταξίδι είναι, πέρα από εικόνες, μυρωδιές και γεύσεις, εννοώ αυτό ακριβώς!
Κατεβαίνοντας από το Κάστρο, Μύρινα
Πόρτα!
Στο Παντοπωλείο “Χύμα και Τσουβαλάτα”!
Στο Παντοπωλείο “Χύμα και Τσουβαλάτα”! Γεύσεις και αρώματα!
Και ήρθε η ώρα να σου μιλήσω για τον κ. Τάση Λασκαρίδη, θυμάσαι, με τη δική του φράση ξεκίνησα το παρόν κείμενο. Ένας άνθρωπος έμπνευση. Όταν εμείς οι νέοι, ακούμε τέτοιους ανθρώπους να μιλούν έτσι, πρέπει να απορροφάμε τα λόγια τους! Μαζί με τη σύζυγό του, κ. Ρένα, διατηρούν το υπέροχο Κτήμα Όλον. Ο Λημνιός αρχιτέκτονας, αποφάσισε να πραγματοποιήσει το όνειρό του. «Να παράγω αυτό που τρώω». Έπειτα από χρόνια διαμονής του στην Αθήνα, η κόρη του ανέλαβε το αρχιτεκτονικό γραφείο κι έτσι ο ίδιος μπόρεσε να αποτραβηχτεί και να ζήσει στο αγαπημένο του νησί. «Δεν είμαι σοφός, απλά οι εμπειρίες μου, μου δείχνουν τι μέλλει γενέσθαι. Ανέκαθεν πίστευα στην αξία της πρωτογενούς παραγωγής και όχι να τρώμε αυτό που δεν παράγουμε. Πλέον είμαστε επισκέπτες της Αθήνας και μας αρέσει, έχουμε καταφέρει σχεδόν να παράγουμε ό,τι τρώμε».
Κτήμα Όλον
Εδέσματα στο Κτήμα Όλον
Αφού δοκιμάσαμε τις χειροποίητες λιχουδιές της κ. Ρένας, παρακολουθήσαμε την παραγωγή τυριού και ξεναγηθήκαμε στο χώρο. Φύση, εκτάσεις, ζωάκια, πάπιες και το καλύτερο; Ο χώρος παραγωγής ελαιόλαδου! «Έλειπε από τη Λήμνο ένα βασικό προϊόν, το λάδι». Έτσι, ο κ. Τάσης και η κ. Ρένα δημιούργησαν τον πρώτο ελαιώνα παρθένου ελαιόλαδου στη Λήμνο. Να μυρίσεις το “καθαρό” αυτό άρωμα και να μην θέλεις να ξαναχρησιμοποιήσεις λάδι από σούπερ μάρκετ! Γιατί όμως, ονομάστηκε ο χώρος Κτήμα Όλον; “Μα γιατί το λάδι είναι το βασικό συστατικό της διατροφής”!
Κτήμα Όλον
Να σου πω εδώ και δυο τρία ενδιαφέροντα πράγματα. Τα κτήματα στη Λήμνο τα λένε “ζευγάρια” και πήγαιναν από τη μητέρα στην κόρη. Επίσης, οι Λημνιοί προτιμούν να χειρίζονται ζώα γιατί είναι ευκολότερη διαδικασία, ενώ το δέντρο είναι πιο δύσκολο, θέλει περισσότερη περιποίηση.
Παραγωγή τυριού
Παραγωγή τυριού
Και κάπως έτσι, αποχωρήσαμε από το Κτήμα Όλον, εκεί όπου “δεν πετάγεται τίποτα, όλα ανακυκλώνονται” και συνεχίζουμε για την επόμενη στάση του ταξιδιού μας!
Κτήμα Χατζηγεωργίου και γευσιγνωσία των εκλεκτών κρασιών της Λήμνου. Η Πωλίνα μας υποδέχτηκε, και αφού μας ξενάγησε στους χώρους επεξεργασίας και παραγωγής κρασιού, κάτσαμε και πάλι σε ένα μεγάλο ξύλινο τραπέζι και δοκιμάσαμε οκτώ ετικέτες. Από ξηρό κρασί, λευκό, κόκκινο, ροζέ έως γλυκό. Στην “παρέα” μας φυσικά, τυράκι και άλλα εδέσματα!
Κτήμα Χατζηγεωργίου
Κτήμα Χατζηγεωργίου
Χαρούμενοι ταξιδιώτες σε στιγμές γευσιγνωσίας!
Η περιήγησή μας συνεχίστηκε με την ανάβαση στην Παναγία Κακαβιώτισσα, ένα ξωκλήσι μέσα σε σπηλιά! Μετά από μια υπέροχη διαδρομή μισής ώρας, φτάσαμε στο ξωκλήσι, που είναι πραγματικά ιδιαίτερο και εκεί κάπου είναι που νιώθεις τόσο μικρός μπροστά στο μεγαλείο της φύσης. Λίγο πριν το κλείσιμο της ημέρας (ναι, προφανώς με φαγητό πάλι) περάσαμε από το Κουκονήσι για ένα μαγευτικό ηλιοβασίλεμα και από τον Άγιο Σώζο, πολιούχο της Λήμνου.
Ηλιοβασίλεμα στο Κουκονήσι
Η ημέρα μας έκλεισε με γεύσεις της ταβέρνας “Ανδρέας” στο χωριό Καμίνια. Ντόπιες γεύσεις και πάλι. Κατσικάκι “κασπακινό” με ρύζι και επικάλυψη λημνιώτικου τυριού και φανταστική τυρόπιτα με δυόσμο σε δυο εκδοχές! Στο φούρνο και στο τηγάνι. Η επιλογή δική σου! Και ήταν δύσκολη, πίστεψέ με.
Όπως θα διαπίστωσες, η πρώτη μας ημέρα στη Λήμνο είχε, πέρα από επισκέψεις σε θρησκευτικούς και ιστορικούς χώρους, γευσιγνωσία υπέροχων τοπικών εδεσμάτων! Γιατί μέσα από τις γεύσεις, γνωρίζεις έναν τόπο και τον βιώνεις πραγματικά. Και όχι μόνο. Είναι και οι ιστορίες των ανθρώπων που συνοδεύουν τις γεύσεις. Αυτές οι ιστορίες είναι και που δίνουν τόσο ξεχωριστή γεύση σε όλα. Είναι η Ελένη που ακολούθησε τον Κώστα στη Λήμνο και άνοιξαν το Παντοπωλείο, είναι ο κ. Τάσης και η κ. Ρένα Λασκαρίδη που δεν σταμάτησαν να πιστεύουν στο όνειρό τους και τελικά το πραγματοποίησαν, αγγίζοντας τη δική τους ευτυχία, είναι η Πωλίνα που δήλωνε ότι δεν θα ασχοληθεί ποτέ με τον χώρο του κρασιού και να τώρα που όχι μόνο ασχολείται, αλλά το λατρεύει κιόλας! Είναι ο Αλέξανδρος που πίστεψε σε όλα αυτά και που θέλει να τα “μάθει” στους επισκέπτες. Είναι η συνολική αυτή εμπειρία σωματικής και πνευματικής τροφής. Το ξέρω ότι σου ακούγομαι κλισέ. Μόνο αν ΒΙΩΣΕΙΣ όσα σου γράφω θα με καταλάβεις!
Μύρινα by night
Μην χάνεις χρόνο! Προλαβαίνεις να κλείσεις εισιτήρια για Λήμνο!
Φυσικά και θα ακολουθήσει και άλλο post. Τι νόμιζες; Ότι θα χωρούσαν όλα όσα κάναμε, γευτήκαμε και είδαμε σε τόσες λίγες αράδες; Οπότε, stay tuned!
*Επειδή, όπως πάντα, οι φωτογραφίες που θέλω να σου δείξω είναι πολλές αλλά δεν θέλω να σε “βομβαρδίσω” άλλο εδώ, θα ετοιμάσω άλμπουμ στο facebook, όπου και θα χορτάσεις εικόνες*!
*Κάποιες από τις φωτογραφίες είναι του Γρηγόρη Τούλια, του Μάνου Λιανόπουλου και της Μαρίας Κόφου, συνοδοιπόρων :)*
