Όπως επισημαίνει, το νέο πλαίσιο οριοθέτησης οικισμών κάτω των 2.000 κατοίκων περιορίζει δραστικά τα όρια των υφιστάμενων οικισμών, οδηγεί σε απώλεια δικαιωμάτων δόμησης και επενδυτική στασιμότητα, ενώ επιταχύνει τον οικονομικό μαρασμό της υπαίθρου.
Αναλυτικά, η ανακοίνωση Λούκα:
Με το Προεδρικό Διάταγμα 129/2025 (ΦΕΚ Δ’ 194/15.05.2025) με τίτλο «Καθορισμός κριτηρίων, τρόπου και διαδικασιών οριοθέτησης των οικισμών της Χώρας με πληθυσμό κάτω των δύο χιλιάδων (2.000) κατοίκων, περιλαμβανομένων και των προϋφιστάμενων του 1923, καθώς και καθορισμός χρήσεων γης και γενικών όρων και περιορισμών δόμησης» γίνεται μια προσπάθεια επαναπροσδιορισμού των ορίων των οικισμών, περιορίζοντάς τα ουσιαστικά σε αυτά που είχαν διαμορφωθεί έως το 1983.
Το μόνο ουσιαστικό κριτήριο που λαμβάνεται υπόψη στην μελέτη είναι αυτό της ιστορικότητας του οικισμού, καθώς οι ζώνες διακρίνονται ανάλογα με τα όρια [ου υπήρχαν το 1923 (!!!) και το 1983.
Αυτό που θα συμβεί με την εν λόγω μελέτη θα οδηγήσει σε μια οριζόντια και δραστική συρρίκνωση των ορίων των οικισμών, με αποτέλεσμα τη σοβαρή απαξίωση της μικρομεσαίας ιδιοκτησίας και την υποβάθμιση της τοπικής ανάπτυξης. Τα όρια των οικισμών όχι μόνο δεν διατηρούνται αλλά περιορίζονται δραστικά και ένα μεγάλο ποσοστό από την σημερινή γη, εντός ορίων, που περιλαμβάνει οικόπεδα, τίθεται αυτομάτως εκτός ορίων, χάνοντας και τα αντίστοιχα δικαιώματα δόμησης.
Είναι σαφές ότι οδηγούμαστε νομοτελειακά σε αναστολή επενδύσεων, με δεδομένο ότι αρκετά επενδυτικά σχέδια βασίζονταν στο υφιστάμενο πολεοδομικό καθεστώς και ενδέχεται να καταστούν ανέφικτα ή ασύμφορα.
Επιπλέον, αποκλείεται ή στην καλύτερη περίπτωση δυσχεραίνεται, η εγκατάσταση νέων κατοίκων σε μικρούς οικισμούς, με αποτέλεσμα τον περαιτέρω οικονομικό και αναπτυξιακό μαρασμό και την ερήμωση, σε αντίθεση με την διακηρυγμένη πολιτική αποκέντρωσης.
Δεν είναι τυχαίο ότι το σύνολο των Τεχνικών Επιμελητηρίων της χώρας έχει εκφράσει την αντίθεσή στις προαναγγελλόμενες μεθοδεύσεις.
Ενώνοντας την φωνή μας με τους ανθρώπους της υπαίθρου, ζητούμε την κατάργηση του ΠΔ 129/2025 και επιμένουμε πως τέτοιες αποφάσεις, που πρόκειται να καθορίσουν την βιωσιμότητα ενός τόπου για τις επόμενες δεκαετίες, θα πρέπει να λαμβάνουν σοβαρότερα υπόψη την Τοπική Αυτοδιοίκηση Α και Β βαθμού που εκφράζει και τις απόψεις των πολιτών.
